آرامگاه حضرت معصومه را صومعه یافتم برای صفای دل دادن و شستشوی قلب . عجب روزنه ای به دیار پاکیها باز کرده در قلبم . عجب صحنی و عجب هلهله ای . شلوغ است مرقدش . در صحنش مینشینم و تا ابد هم به مردم نگاه نم کم است . اینجا همه دنبال گم شده اند . گریه میکنند . گریه از چه ؟ نمیدانم . نتوانستم از شان بپرسم . چشمها در اشک کم و زیاد غوطه ور است . این چه سری است در این اشکها . ممنونم ای خالق که گریه را افریدی .
فوق تخصص عفونی اطفال و عضو هيات علمي دانشگاه شهید بهشتی